Η υαλοειδεκτομή, που μερικές φορές ονομάζεται και βιτρεκτομή, αναφέρεται στην απομάκρυνση με χειρουργικό τρόπο της υαλώδους γέλης από τον οφθαλμό. Αυτή η διαδικασία γίνεται σε χειρουργείο νοσοκομείου, χρησιμοποιώντας ένα χειρουργικό μικροσκόπιο. Υπάρχουν αρκετές διαταραχές του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, για τις οποίες η χειρουργική επέμβαση υαλοειδεκτομής μπορεί να είναι η κατάλληλη θεραπεία.

 

Το υαλώδες σώμα απομακρύνεται χρησιμοποιώντας μικρά όργανα που εισάγονται μέσω τομών μεγέθους βελόνης στο τοίχωμα του οφθαλμού. Αρκετές φορές χρησιμοποιούνται οπτικές ίνες που μεταφέρουν φως ή δέσμη ακτίνας laser μέσα στο μάτι όταν είναι απαραίτητο.

 

Η υαλοειδεκτομή συνήθως πραγματοποιείται υπό τοπική (με ένεση) αναισθησία με ή χωρίς τη βοήθεια καταστολής με την βοήθεια αναισθησιολόγου. Με άλλα λόγια, ο ασθενής είναι ξύπνιος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, αλλά δεν αισθάνεται πόνο ούτε βλέπει τη διαδικασία που εκτελείται. Γενική αναισθησία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Είναι μια διαδικασία που συνήθως δεν απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο.

Οι ασθενείς μετά την επέμβαση συνήθως αναχωρούν μετά από λίγες ώρες και πηγαίνουν στο σπίτι με ένα κάλυμμα για το μάτι, το οποίο αφαιρείται στο γραφείο του γιατρού την επόμενη ημέρα μετά την επέμβαση. Μπορεί να απαιτηθούν αρκετές επισκέψεις παρακολούθησης κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα, καθώς και επισκέψεις λιγότερο συχνά για λίγους μήνες μετά. Για μερικές εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση θα απαιτηθούν οφθαλμικές σταγόνες. Αυτές τυπικά περιλαμβάνουν σταγόνες στεροειδών για να ελαχιστοποιηθεί η φλεγμονή και σταγόνες αντιβιοτικού για την πρόληψη της λοίμωξης. Επίσης μερικές φορές είναι απαραίτητες σταγόνες για τη μείωση της πίεσης στο μάτι Οι ασθενείς είναι συνήθως σε θέση να επιστρέψουν στη φυσιολογική δραστηριότητα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οι περισσότεροι ανακτούν ικανοποιητική όραση κατά την διάρκεια του πρώτου μήνα από την επέμβαση αλλά η πλήρης ανάκτηση της όρασης μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες.

 

Κατά τη στιγμή της υαλοειδεκτομής, το μάτι είναι συχνά γεμάτο με αέρα, ή ένα μίγμα αέρα και αερίου. Αυτό μπορεί να γίνει για την πρόληψη ή την αποκατάσταση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, για το κλείσιμο μιάς οπής της ωχράς κηλίδας, ή για άλλους λόγους. Ο τύπος του αερίου που χρησιμοποιείται εξαρτάται από τις περιστάσεις. Το αέριο απορροφάται από το μάτι κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου που συνήθως διαρκεί περίπου από μία εβδομάδα αν πρόκειται για αέρα ή και περισσότερο αν πρόκειται για μίγμα αερίου και μπορεί να διαρκέσει έως και 6 εβδομάδες έως ότου απορροφηθεί. Στη συνέχεια αντικαθίσταται από υδατοειδές υγρό που παράγεται από τον οφθαλμό συνεχώς.

 

Όταν το μάτι είναι γεμάτο με αέριο, η όραση είναι πολύ κακή. Οι ασθενής μπορεί μερικές φορές να δει καλύτερα ενώ κοιτάζει ίσια προς τα κάτω και κρατώντας ένα αντικείμενο μόνο μερικά εκατοστά από το μάτι. Καθώς η φυσαλίδα αερίου γίνεται μικρότερη, ο ασθενής θα δει να συρρικνώνεται προς το κάτω μέρος του πεδίου της όρασης. Μπορεί να προκαλέσει έντονο φωτοφοβία ή και διπλή όραση, ειδικά όταν είναι περίπου στα μισά προτού απορροφηθεί. Όταν η φούσκα γίνεται πολύ μικρή, τείνει να σπάσει σε μερικές μικρότερες φυσαλίδες προτού εξαφανιστούν εντελώς.

 

Ορισμένες προφυλάξεις θα πρέπει να λαμβάνονται όταν υπάρχει μια φυσαλίδα αερίου στο μάτι. Πρώτα απ ‘όλα, ο ασθενής πρέπει να διατηρεί τη συνιστώμενη από τον γιατρό του θέσης της κεφαλής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό σημαίνει να κοιτάζει ίσια προς τα κάτω, ή να γέρνει το κεφάλι στη μία πλευρά. Οι ασθενείς θα πρέπει να αποφύγουν να κοιτάζουν προς τα πάνω ή να ξαπλώνουν στην πλάτη τους για σημαντικό χρονικό διάστημα, για να ελαχιστοποιηθεί η κίνηση της φούσκας προς τα εμπρός , η οποία μπορεί να επιταχύνει το σχηματισμό καταρράκτη, να αυξήσει την ενδοφθάλμια πίεσης ή να καταστρέψει τον κερατοειδή χιτώνα.

 

Τέλος, οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν τις πτήσεις με την ύπαρξη αέρα ή φυσαλίδα ς αερίου στο μάτι. Η μειωμένη ατμοσφαιρική πίεση προκαλεί τη διαστολή της φυσαλίδας αερίου, η οποία μπορεί να αυξήσει την πίεση στον οφθαλμό σε επικίνδυνα επίπεδα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας πει πότε είναι ασφαλές για να πετάξετε.

 

Το έλαιο σιλικόνης είναι ένα διαυγές, παχύρρευστο υγρό που χρησιμοποιείται σε ορισμένους ασθενείς, αντί μιας φυσαλίδας αερίου. Έχει κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με τα μακράς δράσης αέρια: επιτυγχάνεται ταχύτερη ανάκτηση της όρασης, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός σχετικά με τα αεροπορικά ταξίδια, υπάρχει μικρότερη ανάγκη για την τοποθέτηση της κεφαλής σε μια συγκεκριμένη στάση μετά την επέμβαση, και έχει μεγαλύτερη διάρκεια δράσης. Σε αντίθεση με το φυσικό αέριο, εντούτοις, το έλαιο σιλικόνης δεν απομακρύνεται αυτόματα από το μάτι και πρέπει να αφαιρείται σε μία δεύτερη χειρουργική επέμβαση, η οποία συνήθως είναι πολύ παρόμοια με την αρχική υαλοειδεκτομής. Ορισμένες επιπλοκές είναι επίσης πιο συχνά σχετίζονται με τη χρήση του ελαίου σιλικόνης.

 

Όπως με κάθε χειρουργική επέμβαση, και η υαλοειδεκτομή έχει κάποιους κινδύνους. H ταχύτερη ανάπτυξη καταρράκτη, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η υψηλή ενδοφθάλμια πίεση, η αιμορραγία στο μάτι και η μόλυνση είναι μεταξύ των πιθανών επιπλοκών. Ο σχηματισμός του καταρράκτη είναι η πιο συχνή επιπλοκή του χειρουργείου υαλοειδεκτομής. Πολλοί ασθενείς αναπτύσσουν σημαντικό καταρράκτη μέσα στα πρώτα χρόνια μετά την εγχείρηση υαλοειδεκτομής

 

Υαλοειδεκτομή για οπή της ωχράς κηλίδας

 

Η απόσπαση του υαλοειδούς από την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς είναι ένα σημαντικό μέρος της χειρουργικής της οπής της ωχράς κηλίδας. Επιπλέον αρκετές φορές συνυπάρχουν λεπτές μεμβράνες στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς που περιβάλλουν την οπή και που πρέπει να αποφλοιωθούν προκειμένου να απελευθερωθεί η έλξη που ασκούν στον αμφιβληστροειδή και να επιτραπεί στην την τρύπα να κλείσει.
Η αφαίρεση αυτών των μεμβρανών αποτελεί το πιο σημαντικό και λεπτό μέρος της χειρουργικής επέμβασης. Τέλος σημαντική είναι και η πλήρωση της υαλώδους κοιλότητας με μια φυσαλίδα αερίου. Αυτή η φυσαλίδα αερίου πρέπει να πιέσει ενάντια στην οπή της ωχράς κηλίδας, προκειμένου η τρύπα να κλείσει. Δεδομένου ότι η ωχρά κηλίδα βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού, το μάτι θα πρέπει να βλέπει προς τα κάτω, ώστε η οπή να βρεθεί προς τα πάνω και η φυσαλίδα που επιπλέει να ασκήσει τη μέγιστη ποσότητα δύναμης στην οπή.

 

Για να συμβεί αυτό, ο ασθενής πρέπει να παραμείνει σε μια θέση με την όψη προς το δάπεδο μετά την επέμβαση. Για τους περισσότερους ασθενείς συνιστάται 1-2 εβδομάδες σκύψιμο προς τα κάτω. Η οπή της ωχράς κηλίδας μπορεί να κλείσει επιτυχώς στη πλειοψηφία των ασθενών. Αυτό το γεγονός συνήθως συνοδεύεται από μια σημαντική βελτίωση στην όραση και τη μείωση των στρεβλώσεων. Οι περισσότεροι ασθενείς, ωστόσο, δεν θα ανακτήσουν όλη την όραση που είχε χαθεί χωρίς αυτό όμως να είναι ιδιαίτερα αισθητό.

 

Υαλοειδεκτομή για επιωχρική μεμβράνη

 

Πολλές φορές μια λεπτή μεμβράνη σαν διαφανής ουλώδης ιστός στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς προκαλεί ένα ζάρωμα στην ωχρά κηλίδα. Μετά την αφαίρεση του υαλοειδούς επιχειρείται το απαλό ξεφλούδισμα αυτού του ιστού με την χρήση μικρών οργάνων. Εν συνεχεία αέριο ή αέρας θα τοποθετηθεί στον οφθαλμό, προκειμένου να βοηθήσει στο ¨σιδέρωμα ¨ του αμφιβληστροειδή και να αποτρέψει την αποκόλληση του. Αν Αν και πολλοί ασθενής δεν έχουν κάποιο προδιαθεσικό παράγοντα, αρκετοί ασθενείς με ρυτίδωση της ωχράς έχουν ιστορικό ρωγμής αμφιβληστροειδούς, ιστορικό αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, ιστορικό κάποιου άλλου χειρουργείου υπέρταση, σάκχαρο κλπ.
Εάν χρησιμοποιηθεί φυσαλίδα αέρα, τότε η τοποθέτηση της κεφαλής προς τα κάτω μετά την χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη, συνήθως μόνο για λίγες ημέρες, αλλά μερικές φορές και περισσότερο. Το επιτυχές ξεφλούδισμα της μεμβρανώδους πτυχής από την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς συνήθως οδηγεί σε οπτική βελτίωση και μειωμένη παραμόρφωση. Πολλοί ασθενείς, ωστόσο, εξακολουθούν να εμφανίζουν κάποια στρέβλωση και περιορισμό της όρασης.

 

Υαλοειδεκτομή σε διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

 

Η υαλοειδεκτομή μερικές φορές συνιστάται σε διαβητικούς για τη θεραπεία του λεγόμενου κυστικού οιδήματος, σε περίπτωση αιμορραγίας του υαλώδους, σε αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς ή σε ύπαρξη υαλοαμφιβληστροειδικής έλξης. Σε ορισμένους ασθενείς, οι μεμβράνες σχηματίζονται στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Έλξη από αυτές τις μεμβράνες και από το υαλοειδές μπορεί να συμβάλει στην οίδημα της ωχράς κηλίδας. Η αφαίρεση του υαλοειδούς σώματος και των μεμβρανών μπορεί και να βελτιώσει το οίδημα της ωχράς κηλίδας.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, το υαλοειδές και οι μεμβράνες στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς μπορεί να τραβήξουν πολύ δυνατά την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς, προκαλώντας ανύψωση του ή ακόμα και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Η υαλοειδεκτομή για την αφαίρεση του υαλοειδούς και των μεμβρανών επιτρέπει στον αμφιβληστροειδή να ισιώσει και πάλι.

 

Όταν η λεγόμενη νεοαγγείωση προκαλεί αιμορραγία του υαλώδους, το αίμα που αιωρείται στο υαλοειδές συσκοτίζει την όραση. Αυτό το αίμα καθαρίζει συχνά αυτόματα, αν και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να πάρει αρκετούς μήνες, Εάν η αιμορραγία είναι σημαντική και δεν καθαρίζει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, τότε υπάρχει ένδειξη υαλοειδεκτομής για να αφαιρεθεί το αίμα μαζί με το υαλοειδές.

 

Κατά τη διάρκεια της υαλοειδεκτομής σε διαβητικούς, συχνά εκτελείται διεγχειρητικά παναμφιβληστροειδική φωτοπηξία με λέιζερ χρησιμοποιώντας μια οπτική ίνα στο εσωτερικό του οφθαλμού. Επίσης, αέριο ή αέρας μπορεί να τοποθετηθεί στον οφθαλμό, προκειμένου να βοηθήσει εξομαλύνει τον αμφιβληστροειδή και να αποτρέπει την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Εάν χρησιμοποιείται μια φούσκα, και στη συνέχεια τοποθετώντας μετά την χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη, συχνά για μια-δυο εβδομάδες.

 

Υαλοειδεκτομή για την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς

 

Οι περισσότεροι τύποι αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς σήμερα αντιμετωπίζονται με υαλοειδεκτομή. Παραδείγματα περιλαμβάνουν αποκολλήσεις με σημαντική αιμορραγία στο μάτι, αποκολλήσεις που συνδέονται με κυτταρομεγαλοϊό ή άλλες λοιμώξεις, και αποκολλήσεις με έλξη από το υαλοειδές ή μεμβράνες στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Αρκετές φορές η υαλοειδεκτομή συνδυάζεται με τοποθέτηση ενός εξωτερικού σκληρικού μοσχεύματος από μια μπάντα σιλικόνης.
Σχεδόν πάντα, μια φυσαλίδα αερίου ή αέρα χρησιμοποιείται για να γεμίσει την κοιλότητα του βολβού και να κρατήσει τον αμφιβληστροειδή στη θέση του ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται διεγχειρητικά λέιζερ για να συγκολλήσει τις ρωγμές που οδήγησαν στην αποκόλληση.

Υαλοειδεκτομή σε ραγοειδίτιδα

Υαλοειδεκτομή μπορεί να είναι αναγκαία σε ορισμένους ασθενείς με ραγοειδίτιδα, προκειμένου να ληφθεί ένα δείγμα του υαλοειδούς σώματος, το οποίο μπορεί στη συνέχεια να αξιολογηθεί σε ειδικό εργαστήριο για διαγνωστικούς σκοπούς. Η υαλοειδεκτομή μπορεί επίσης να βελτιώσει την όραση με την άρση των φλεγμονωδών στοιχείων βελτιώνοντας το οίδημα της ωχράς κηλίδας. Επιπλέον, η ραγοειδίτιδα είναι μερικές φορές πιο εύκολα ελεγχόμενη μόλις αφαιρεθεί η υαλοειδές.

 

Στο RetinaCare του Diathlasis διαθέτουμε όλη την απαραίτητη τεχνολογία και τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση όλου του φάσματος παθήσεων που απαιτούν υαλοειδεκτομή έτσι ώστε να διατηρήσουμε όσο πιο λειτουργικό γίνεται τον αμφιβληστροειδή και την ωχρά κηλίδα.