Ξηροφθαλμία-Χαλάζιο

Πολλοί από εμάς, δεν παράγουν αρκετά δάκρυα ώστε να διατηρούν τον οφθαλμό σε βολική και άνετη κατάσταση. Το φαινόμενο αυτό ονομάζουν οι οφθαλμίατροι ως «ξηροφθαλμία». Ξηροφθαλμία λοιπόν στην ιατρική ορολογία είναι η κατάσταση κατά την οποία δεν έχουμε μόνο, στεγνότητα των ματιών, αλλά κακή ποιότητα των δακρύων των ματιών. Ο σκοπός παραγωγής του λαδιού που εκρέει στο χείλος των βλεφάρων είναι η ανάμιξη του µε το υγρό συστατικό των δακρύων, έτσι ώστε τα δάκρυα να λιπαίνουν την πολύ ευαίσθητη επιφάνεια του µατιού που έρχεται σε διαρκή τριβή µε τα βλέφαρα κατά το ανοιγοκλείσιμο.
Στη βλεφαρίτιδα η αλλαγή της ποιότητας και της ποσότητας του λαδιού που είναι διαθέσιμα στο χείλος του βλεφάρου είναι τόσο σημαντικά μειωμένη, ώστε το δάκρυ που παράγεται από το μηχανισμό του ματιού να είναι σημαντικά ελλιπές σε έλαια και να μην λιπαίνει σωστά την επιφάνεια του ματιού. Αυτό προκαλεί την αίσθηση ξένου σώματος στην επιφάνεια του ματιού και επίσης μπορεί να προκαλέσει και σημαντική δακρύρροια. ΄Οσο και αν ακούγεται παράδοξο, πολλές φορές η συνεχής δακρύρροια σημαίνει ξηροφθαλμία.

Όταν η παραγωγή του λαδιού µέσα από τους αδένες που λέγονται αδένες meibomian, δεν γίνεται φυσιολογικά αλλά γίνεται µε πιο παχύρρευστο τρόπο τότε ο αδένας «φουσκώνει» και αυτό δηµιουργεί σηµαντική φλεγµονή.
Συνήθως το χαλάζιο δηµιουργείται µε βάση τη βλεφαρίτιδα η οποία είναι µία επίµονη φλεγµονή των βλεφάρων και δεν είναι µία ασθένεια ή µόλυνση, αλλά περισσότερο µία κακή λειτουργία των αδένων λαδιού που υπάρχουν µέσα σε αυτά. Πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι σε ένα μάτι που έχει παρατεταμένη και έντονη βλεφαρίτιδα, οι πιθανότητες να δημιουργηθούν χαλάζια είναι περίπου 20 χαλάζια ανά βλέφαρο, γιατί τόσοι αδένες υπάρχουν σε κάθε βλέφαρο.
σε κάθε βλέφαρο.

Τί είναι η Ξηροφθαλμία;

Ξηροφθαλμία συμβαίνει όταν το μάτι δεν παράγει δάκρυα με το πρέπον ρυθμό, ή όταν τα δάκρυα δεν είναι της σωστής περιεκτικότητας και εξατμίζονται πολύ γρήγορα.
Φυσιολογικά, τα δάκρυα που εφυγραίνουν τον οφθαλμό παράγονται με σταθερό ρυθμό. Υπερβολική ποσότητα δακρύων προκύπτει όταν το μάτι ερεθιστεί από ξένο σώμα ή όταν κάποιος δακρύζει. Ορισμένοι άνθρωποι δεν παράγουν αρκετά δάκρυα ώστε να διατηρούν τον οφθαλμό σε βολική για τον ασθενή κατάσταση. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως «ξηροφθαλμία».
Άλλα ονόματα για τη ξηροφθαλμία περιλαμβάνουν: το σύνδρομο ξηροφθαλμίας, ξηρή κερατοιπεφυκίτιδα (CCS), σύνδρομο δυσλειτουργικού δάκρεος, σύνδρομο δακρυϊκής κερατοιπεφυκίτιδας, ανεπάρκεια εξάτμισης δακρύων, ανεπάρκεια υδάτινου δάκρεος και νευροτροφικός LASIK που προκαλείται από νευροτροφική epitheliopathy (LNE).
Τα δάκρυα και κυρίως το νερό που περιέχουν, παράγεται από πολλαπλούς δακρυϊκούς μικρούς αδένες στο cul-de-sac των βλεφάρων, είναι απαραίτητα για τη συνολική υγεία των οφθαλμών και την καθαρή/σαφή όραση. Τα δάκρυα «επιπλέουν» στην επιφάνεια του οφθαλμού, κρατώντας τον υγρό/ενυδατωμένο, «ξεπλένοντας» τη σκόνη και τα λήμματα. Βοηθούν επίσης στην προστασία του οφθαλμού από βακτήρια και άλλου είδους λοιμώξεις.
Τα δάκρυα αποτελούνται από πρωτεΐνες (συμπεριλαμβανομένων των αυξητικών παραγόντων), ηλεκτρολύτες, και βιταμίνες που είναι βασικά για τη διατήρηση της υγείας της οφθαλμικής επιφάνειας και την πρόληψη της μόλυνσης.
Υπεύθυνο για τη διατήρηση της καλής λειτουργίας των οφθαλμών είναι το δακρυϊκό στρώμα, δηλαδή ένα στρώμα δακρύων που απλώνεται πάνω από τον οφθαλμό κατά το ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων (βλεφαρισμός) και κάνει την επιφάνεια του ματιού λεία και καθαρή. Χωρίς το δακρυϊκό μας στρώμα, η φυσιολογική όραση δεν θα ήταν δυνατή.